Blaise Cendrars, powiedział, że "Reklama jest ozdobą współczesnego życia, manifestacją optymizmu i radości, rozrywką dla oka i umysłu. Reklama jest najpiękniejszym wyrazem naszej epoki, główną nowością dnia, sztuką". Jednak niektórzy, szczególnie w kręgu socjologicznym, przypisują przekazom perswazyjnym wiele negatywnych cech, jak materializm, obsesję bezpieczeństwa i pseudoreligijność. Czy można powiedzieć, że reklama jest socjologicznym katalizatorem reakcji konsumenckiej? Jak wizerunek reklamy zmienił się w ciągu 2000 lat? Czy jednowymiarowość reklamy zmieniła się w środek masowego przekazu? Chcemy stworzyć pole do dyskusji na temat tego, czym jest socjokulturowy wymiar reklamy i co go determinuje. Czy jest to jedynie mnogość interferencji, a może całość zwyczajów i nawyków konsumenckich, na które wpływają reklamy? Pragniemy również zastanowić się nad związkami reklamy i socjotechniki oraz nad perspektywami połączenia socjologii z naukami zajmującymi się przekazem perswazyjnym. Szukamy odpowiedzi na pytanie o to, jak socjologia reklamy łączy różne nauki o komunikowaniu i czy w konsekwencji należałoby mówić o socjologii reklamy czy też raczej o interdyscyplinarnych socjologiach reklamy.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz